می گوییم: اثر الهی در ذات موجودات (یعنی هر دو جهان غیب و شهود) همان نور محمدی است، به این معنا: که خداوند نور محمدی را سبب و وسیله ای برای آشکار شدن جهان و موجودات از تاریکی عدم به نور وجود قرار داده است. پس اگر نور خدا نبود، افلاک و فرشتگان خلق نمی شدند. خداوند متعال در حدیث قدسی می فرماید: (لولاك لواك ما خلقت الأفلاك «اگر تو نبودی، افلاک را نمی آفریدم».(١) به خاطر او موجودات خلق شدند و به واسطه‌ی پرتوهای تابناک نور مبارکش، موجودات به وجود و روزی دست یافتند. پس او اثر خدا و تأثیرش در مخلوقات و علت وجود است.
پاورقی ها : [1] كشف الخفاء- ج 2 ص- 214- 2123.
منبع: سيد شيخ محمد كسنزان -موسوعة الكسنزان فيما اصطلح عليه اهل التصوف والعرفان – ج1 مادة (أ ث ر) .
