پیام به مردم

بندگسيختگي ورها شدن انسان ازتمامي “قيدها”و “ضوابط ” اجتماعي وحركت سرگردان وحيرت زده اش ، بدون هيچگونه مسئوليت ،نظام وياهدفي، دربيابان اين زندگي تيره وتارنمي تواند موجب دسترسي اش به حقيقتي گرددكه اوخواهان آن است .

اين وضعيت موجب مي شود كه هرروز درشادي هاي دروغين ولذت هاي زودگذرفرو برود، بدون آن كه حد و مرز يا عاملي موجب جلوگيري ازخواهش هاي نفس اش شود.

انسان به اين طريق به اميال وغريزه هاي خود تاحد سيرشدن كامل پاسخ مي گويد وآنگاه ديگرچيزي براي بهره مندي ولذت بردن درپيش روي او باقي نمي ماند ودرآنجا است كه آنچه كه نبايد اتفاق بيفتد روي مي دهد . يعني رسيدن به آن پوچي روحي كه نتيجه ء نبودن حقيقت (ويا راه رسيدن به سعادته ابدي ) است ، همان حقيقتي كه هرانساني به اندازهء اطلاعش ازجلال حق به دنبال آن است ،هنگامي كه انسان اين حقيقت راازدست مي دهد دراصل “جوهرزندگي” راازكف داده است .

پس ازآن است كه دست به خودكشي زده وتلاش مي كند تاخود رانابود كند وازچنگال اين زندگي خلاصي بخشد ،اونمي داند كه جاودانه است وخداهم اوراتنها براي زندگي ومرگ خلقش نكرده است .خلق الموت والحياة ليبلوكم ايكم أحسن عملا (1) يعني مرگ وزندگي راخلق كرده است تا امتحان كند كه كدامتان بهتر عمل مي كنيد.

خداوند انسان راخلق كرده است تاعظمت اورادراين نظام نوآفريني جهان ازميان آيات بزركش دريابد. تمام كتاب هاي پيامبران وصحيفه ها و احكام آنان نيزبراي اين معني روحي تاكيد مي كنند كه “سعادت انسان دردنيا وآخرت ازطريق كوشش پي گيربر مسيرروشن قرآن واين شريعت هاي آسماني به دست مي آيد” وهمينطوربراين حقيقت اصرار دارند كه: “انسان بايد با دوچشم خويش حقيقت مخفي درسرذات خداوند وسرراه مستقيمش راببيند” وان ليس للإنسان الا ما سعى . وان سعيه سوف يرى(2) يعني همانا براي انسان نيست مگرحاصل تلاش او ونتيجه سعي اش به زودي ديده مي شود.

پس برانسان واجب است كه درطول زندگي خويش درراه عمل صالح واستقامت برطريقت بكوشدإن الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة الا تخافوا ولا تحزنوا وابشروا بالجنة التي كنتم توعدون (3)

به عبارت ديگر آدميان با روح خويش آيه هاي بزرگ خداوند را ببينند تا دل هايشان اطمينان يابد وروحشان هنگامي كه به حقيقت مي رسند آرام بگيرد وآن احساس پوچي هم باديدن “دليل روشن “براي درستي حركتشان به سوي خداوند تعالي ازميان برود.

اين حقيقتي است كه لبخند صالحان هنگام انتقامشان به عالم بالا ازآن پرده برمي دارد زيراآنها مقامات ودرجات خود رادرعالم جاودانگي مي بينند.

همانطوركه آقاي ماحضرت ابراهيم (ع) حقيقت “رابعد ازنظركردن به افق هاي آسمان دريافت وپس ازآن عنايت الهي شامل اوشده وازخدا خواست تا بارسيدن به حقيقت اطمينان يابد وتقاضا كرد كه چگونگي زنده شدن موجودات رابه او نشان دهد: قال إبراهيم ربِ ارني كيف تحي الموتى قال أولم تؤمن قال بلا ولكن ليطمئن قلبي(4)

يعني ابراهيم گفت : خدايا به من نشان بده كه چگونه مرده را زنده مي كني ، خداوند فرمود آياايمان نياوردي ابراهيم گفت آري ايمان آوردم ولي مي خواهم قلبم اطمينان پيدا كند. پس اي حيرت زدگان دربيابانهاي بي نام ونشان وعرصه هاي مجهول وبي تفكروانديشه زندگي ، اي فرزندان بشر، به راه پيشوايان جاودانگي بياييد، به راه پيران طريقتي بياييد كه شما راازراه دگرگوني تدريجي به حقيقت ابدي (جاودانگي) مي رسانند.

همان حقيقتي كه عقل فيلسوفان ومتفكران دربحث ازآن حيران است ، بينديشيد وازطريقت ” عمل صالح ،جهاد وتقوي” پيروي كنيد، زيرا شما بعد ازاين به آرزوي خود خواهيد رسيد يعني بقايي كه ديگردرآن فنايي نيست ومرگي پس ازآن – نخواهد بود، آنگاه شما درحالت جاودانگي دائم ونعمتي پايدارنزد خالق خود مقيم خواهيد بود.

خالقي كه انسان راعبث وبيهوده خلق نكرده است بلكه او راآفريده است تا راز و كنه اين وجود رادريابد ودرمرتبه ء خالدين قرارگيرد. واين امرتحقق پيدا نمي كند مگربه وسيله ء آنچه كه خداوند تعالي دركتاب محكم خويش بيان داشته است .

والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا(5)

سرپرست هرخانواده اي اولين مسئول جهت دادن عقيده ء افراد خانوادهء خويش به سوي راه پيامبر(ص) ، كاشتن نهال مبادي اسلامي درآن و راهبردنشان به سوي حقيقت است .

پيامبر(ص ) مي فرمايد(همهء شما درحكم سرپرست هستيد وهمهء شما درمورد افراد تحت سرپرستي خود مسئوليد) وتبليغ پيامبر(ص) نيزامري است خدايي زيرا وما ينطق عن الهوى. ان هو الا وحي يوحى (6) يعني او براساس هواي نفس سخن نمي گويد، سخن اوبراساس وحي اي است كه به او شده است .

ازآنجا كه طريقت امتداد راه پيامبر(ص) و پيران طريقت وارث جايگاه محمدي وپيشروان وصول به حقيقت اند، پس حتما” بايد ازآن ها پيروي كرده وبرراهشان سير نمود. ” تمام شد.”