شكل و كیفیت حلقات ذکر در طریقت های مختلف متفاوت است اما آنچه كه در همه آنها مشترك است این است كه این حركات و گفتارها در سنت پیامبرﷺ نیامده است . پاسخ شما چیست؟ دلایل شرعی شما در مورد بر پا داشتن این حلقه ها با این روشها چیست ؟
در ابتدا باید گفت اصل ذكر كردن در میان گروهی از مردم چیزی است كه سنت نبوی آن را نیكو شمرده است . از ابو هریره روایت شده كه پیامبر صلى الله تعالى علیه و سلم از زبان خداوند عزوجل حكایت كرده است 🙁 هر كس كه مرا در دل خود ذكر كند من هم او را در خود یاد میكنم و هر كس مرا در میان گروهی از مردم ذكر كند من هم او را در میان گروهی كه بیشتر و پاكتر هستند یاد می كنم )
پیامبر أکرم ﷺالگو و شیوه این(ذكر در میان مردم) را از لحاظ چگونگی و تعداد مشخص نكرده است . اما این هم دیده نشده كه ایشان از ذكری كه اصحاب بزرگوار در زمان ایشان انجام میدادند جلوگیری كرده باشد. در حدیث دیگر پیامبر در مورد اهمیت و فضیلت جمع شدن و نشستن برای ذكر خدا سخن گفته است . این موضوع در حدیثی از الاغر ابی مسلم روایت شده كه: من شاهد بودم كه ابوهریره و ابوسعید گواهی دادند كه پیامبر ﷺ فرمود :(هر گروهی كه برای ذكر خدا بنشیند فرشتگان آنها را در بر می گیرند و رحمت خدا آنها را می پوشاند و خداوند آنان را نزد كسانی كه نزدش هستند یاد می كند.) . این حدیث می تواند عمومیت داشته باشد . یعنی هم می تواند به معنی نشستن و در مورد خدا و نعمتهایش سخن گفتن باشد و هم تسبیح خداوند از طریق نامهایش.و یا چیزهائی دیگر . به هر حال این حدیث هیچ گونه حالت خاص را برای نشستن تعیین نمی كند و در نتیجه می توان آن را به هر شكلی كه با شریعت مغایرت نداشته باشد و ادب اسلامی در آن رعایت شده و معیارهای شرع در هم نریزد انجام داد. در حدیث دیگر پیامبراعظمﷺ حلقه های ذكر را یاد می كند و آن را به باغ بهشت توصیف می نماید و می فرماید كه مسلمانان باید آن را زیاد به جا بیاورند و از آن بهره فراوان برگیرند . این حدیث از انس ابن مالك رسیده كه پیامبرﷺ فرمود : ( هرگاه كه از باغهای بهشت گذر كردید از آن میوه برچینید . اصحاب پرسیدند : باغهای بهشت چیست ؟ فرمود: حلقه های ذكر)
در نهایت مامی گوئیم هر شیوه یا اسلوبی كه مفهوم عام (حلقه های ذكر) با آن تحقق پیدا كند خواه تلاوت قرآن كریم باشد و یا تعلیم درس و یا تسبیح و ذكر و اوراد خواه نشسته باشند یا ایستاده . با حركت یا بی حركت هیچ اشكالی ندارد البته تا زمانی كه با قواعد اسلام و آداب عامه تعارض و تضاد نداشته باشد و تا زمانی كه شارع كریم الگوی مشخصی را مثل نماز و روزه و حج و زكات برای این حلقه های ذكر معین نكرده باشد.
