بخش های منفی جامعه و عيب هاى ما بسيار هستند. براى اينكه وضعمان اصلاح گردد، باید به سمت جلو پيشرفت كنيم و قادر به تشخيص آنچه كه به نفع ما و يا آنچه كه به ضرر ماست باشيم. ابتدا بايد قادر به اصلاح عيبهاى خود باشيم كه مانع پيشرفت ما هستند. عیب هایی که ما را در برابر انجام كار همگاني و گرفتن تصميمهاى منطقي و يا حداقل مسئول بودن در برابر آن تصميم ها، ناتوان ميكنند.
همه دربارهى اصلاح، رشد و راهکارهایی كه بايد تابع آنها بود، حرف ميزنند اما دربارهى اصلاح خود انسان، چیزی نمیگویند و درمورد عيبها، درك ارزش هويت انسان و اصول و عقايدش كه بايد طبق آنها قدم برداشت تا به توسعه و اصلاح جامعه رسید حرفی نمیزنند.
تمامي اطرافيانمان برای اینکه نتیجه اصلاح انسان، به طور درست و طبیعی بر جامعه، منعکس شود؛ به ارزش و رشد انسان برای بهترین شدن، پی بردند. بسياري از كشورهاى اطراف ما رشد كردند و ما همچنان بر غوطهور شدن در كف آب اصرار ميكنيم و آنچه كه مايهى تعجب است آن است كه ما در فرهنگ خودمان كه هزاران سال از آن كشورها جلوتر است، آن عقايد و اصول و اساس فرهنگ موفق را داريم كه باعث رسيدن ما به آنچه كه آنها رسيدهاند ميشود. (مثال هايي زیادی وجود دارد كه بر آن دلالت ميكنند)
كجا بودهايم و چگونه شدهايم؟
هويت و يا هدف روشن ما در ميان آن همه ملت كجاست؟
جوانان ما چه ميخواهند؟
و يا رهبران ما؟
آیا سیاست های روشنی میان ملت ها داریم که به آن شناخته شده باشیم؟
بوسيلهى چه چيزي معروف هستيم؟
چه چيزي ما را از ديگران متمايز ميكند؟
گفته ميشود كه درخت با ميوههايش شناخته ميشود، پس آن درخت كجاست و ميوههاى ما كجا هستند؟
احمد شوقي در بیتی چنین سروده است: «باطن ملت از ظاهر آن پیداست چنانکه مایع، به رنگ ظرف ميباشد»
پس باطن و ظاهري كه به آن شناخته ميشويم كجاست؟
و آن رنگي كه بوسيله ى آن شناخته ميشويم كجاست؟
بزرگواران، آن رنگ، رنگی غلیظ و خاص است كه بين بقیه رنگها هيچ شبیهی ندارد.
قصدم نااميد كردن نيست؛ افراد اندكي مثل من که نسبت به اوضاع ما بی تفاوت نیستند دنبال جواب اين سوال ها هستند، ارزش ما بسيار بالاست و ما اين را ميدانيم، اما تنها خاكِ سالیان بر آن نشسته است. به اراده، نيرو و عزم نياز داريم تا با درخشاني و سربلندي و با نيرويي بيشتر از قبل از زير موانع بلند شويم.
هدف ما گشتن، یافتن و اصلاحکردن علتها و آفتهاييست كه بر ما وارد شده است. فقط در این صورت است که میتوانیم خاک حاصلخيز را براى كاشت آن درخت مشهور آماده کنیم تا ميوههايش رشد كنند. تا در نتيجه، ما بوسيلهى ميوههاى آن درخت شناخته شويم.
اين سخنان ادامه دارند…
نویسنده: رانیا احمد