بی شک اعمال به نیت ها است، نیت مومن از عمل او بهتر است، هر کس چهل روز خود را برای خداوند متعال خالص گرداند چشمه های حکمت از قلبش بر زبانش جاری می گردد. هر کس عملی را به منظور شهرت انجام دهد خداوند نیت او را مشهور میکند و هر کس عملی را به منظور ریا انجام دهد خداوند باطن او را به دیگران نشان می دهد. ریا، شرک اصغر است. هر کس به دنبال ستایش مردم با نافرمانی خدا باشد ستایش او از مردم به عنوان سرزنشی به او باز میگردد، هر آنچه را که باعث شک و تردید میشود، با چیزی که تو را به شک نمیاندازد تعویض کن، ایمان عقد قلب است ، از قلب خودت راهنمایی بخواه، من نه در آسمان و نه در زمین میگنجم بلکه جای من در قلب مومن است، قلب خانه خداست، هر کس خود را بشناسد خدای خویش را شناخته است، هرکس بگوید من مومن هستم وی کافر است.
روش دینداری را از پیرزنان بیاموزید، درباره همه چیز بیندیشید ولی درباره خدا نیندیشید زمین هفت طبقه است که در هر زمینی، پیامبری مانند پیامبر شما قرار دارد، کبر رادی من و عظمت ازار من است، بیشک رحمت من بر خشم من غلبه می یابد، خدا از خطا و فراموشی امت من و از آنچه با بی میلی و اکراه انجام دادند میگذرد، فراموشی طبیعت انسان است شفاعت من برای گناهکاران امتم می باشد، اسلام غریب آغاز شد و به غربت باز خواهد گشت، طلب حق غربت است.
از محاسن اسلام برای یک شخص این است که آنچه را که به او مربوط نیست رها کند، مومنان نرم ولطیف هستند، مومن اهل دوستی است، مومن خود را مشغول اموری نمیکند که در آن ضرر است ولی گناهکار خود را مشغول اموری می کند که در آن فساد است، مومن زیرک وباهوش است، بیشتر اهل بهشت کسانی اند که به مردم خوش گمان اند، دوستی بیش از حد معقول، از خلق وخوی مومن نیست، مکر و نیرنگ در آتش است، قلب مومن حلو و جمیل است و حلاوت را دوست دارد، مومن شهوت عیال خود را میخورد، دین نصیحت است، مومن آینه مومن است، هرکس برادر مومن خویش را اکرام کند خداوند او را اکرام می کند، عشق به وطن از ایمان است، حُسن عهد از ایمان است، کسی که امانتدار نباشد ایمانی ندارد، هر کس به عهد و پیمان وفا نکند دین ندارد، زمستان بهار مومن است زیرا در شب های طولانی اش به نماز می ایستد و در روزهای کوتاهش به روزهداری مشغول است، خشم ایمان را از بین میبرد همانطور که صبر را از بین میبرد، صلابت در دین، انتخاب امت من است،مومن سریع خشمگین شده و سریع پشیمان می گردد، شخص صبور و بردبار به پیامبر نزدیک است، مومن اگر شرم نمیکرد هر کاری میخواست انجام میداد، شرم و حیا از ایمان است، انسان با کسی است که دوستش دارد، هر کس گروهی را دوست بدارد به آنان می پیوندد، هرکس به گروه شبیه باشد از آنان است، هر کس با گروهی اجتماع کند از آنان است، انسان بر دین دوست خود است، جذب شدن شدن به چیزی باعث شبیه شدن به آن میشود، روح ها سربازان وظیفه اند، چقدر مصر از حبیب دور است، هرکس چیزی را زیاد دوست داشته باشد آن را زیاد یاد می کند، عشق تو به چیزی تو را کور و کر میگرداند، مومن نسبت به مومن مانند دو ساختمان می باشد که یکدیگر را استحکام می بخشند، دوراندیشی نوعی بدگمانی است، با بدگمانی مراقب مردم باشید، هرکس به مردم بدگمان نباشد بیشتر پشیمان می شود، اعتماد به همه ناتوانی است، تنهایی بهتر از همنشین بد است، سلامت در گوشه نشینی است، بهترین عبادتگاه هر انسان منزل اوست، گمنامی نعمت است و همه مردم از آن ابا میکنند، هرکس مردم را بشناسد آزمایش میشود، اگر طالب سلامتی هستی آنرا در دیگران طلب کن، مومن اگر در لانه ی موش هم باشد خداوند برای او کسی را معین میکند که به وی آزار برساند، برادرت را چه مظلوم باشد یا ظالم یاری برسان،سرِ عقل بعد از ایمان، برای مردم دوست داشتنی است.
مهربانی با مردم صدقه است، با احمق هایتان مهربان باشید، آبروهایتان را حفظ کنید، ترک عادت دشمنی است، اگر آن طور که شایسته بود بر خدا توکل می کردید خدا چنانچه روزی پرندگان را می دهد روزی شما را میداد، بسنج و توکل کن، از باهوشی مومن بترس، من و پرهیزکاران امت من از ظاهرسازی و تکلف بدور هستیم، دنیا زندان مومن و بهشت کافر است، خداوند فرشتگانی دارد که خیر و شر وجود انسان را بر زبان فرزندان آدم جاری می سازد، اگر ترس و امید مومن اندازه گیری می شد هر دو مساوی میگشت، هر کس از خدا بترسد همه چیز از آن می ترسد ، مسلمان کسی است که مسلمانان از زبان و دست او در امان باشند، مسلمان برادر مسلمان است به او زور نمیگوید و توهین نمیکند، مومن برادر مومن است، مردم معدن های طلا و نقره اند، خیر و نیکی معدن هایی دارد، عزت و کرامت آدمی دین او جوانمردی شغل او و اصل و نسب او خُلق اوست،
هر کس عملش او را به جایی نرساند اصل و نسب او وی را پیش نروند، مومن به نسب خود ایمان دارد، موهای سفید نور مومن است، مو را کوتاه نکنید، هر کس در اسلام مو سفید شود (پیرشود) موی او نوری برای او میشود، هرکس در پیری توبه نکند و از عیب خجالت نکشد و از غیر از خدا بترسد خدا به او هیچ نیازی ندارد، حرمت مومن بیشتر از حرمت کعبه است، هیچ چیز بهتر از هزار مانند خودش نیست مگر یک انسان،
من همانطور که هستم بنده درباره من گمان میکند، اگر کسی از شما به سنگی گمان نیک داشته باشد خدا با آن با خیر برساند، هرکس که از جانب خدای عزوجل چیزی که در آن فضیلتی به وی برسد را با ایمان و امید به عنوان پاداش خدا در نظر بگیرد خداوند آن را به او میدهد حتی اگر چنین نباشد، خیر در وفای امت من است تا روز قیامت،
مثل امت من مثل باران است که نمیداند اولش خیر است یا آخرش، همیشه گروهی از امت من در حق هستند، خیر عادت و شر لجاجت است، گریه نکردم از دست روزگار مگر اینکه به حال خود او گریه کردم، خیر زیاد است و انجام دهندهی خیر اندک، از شر و بدی دست بردار تا شر و بدی از تو دست بکشد، همه چیز کم میشود مگر شر که افزایش مییابد، برسر راه هر خیری مانعی وجود دارد، بنده مظلوم خدا باش نه بنده ظالم ، اگر قضایی اتفاق افتد چشم نابینا گردد، اگر چیزی برایت حادث شد نگو کار من باعث شد چنین و چنان شود بلکه بگو خدا مقدر ساخت وگرنه راه عمل شیطان را باز کرده ای، خداوند پیشتر از آنکه آسمانها و زمین را خلق کند اندازه ها را اندازه گیری کرد، هر چیزی اندازه ای دارد حتی ناتوانی و هوش، ترس از سرنوشت سودی نخواهد داشت قلم بر آنچه مقدر است و در لوح محفوظ ثبت شده خشک میشود، نگران و دلواپس نباش آنچه مقدر شده انجام میشود و آن چه روزی داده شده برایت می رسد، آنچه تقدیر شده شدنی است، آنچه مقدر شده انجام شدنی است، آنگاه که خدا بخواهد قضا و قدر خود را اجرا کند عقل را از مردم میرباید، عزت تقسیم شده است، کار را که کرد آن که تمام کرد،هر کس بکار درو می کند، خوشبخت کسی است که دیگران را پند دهد و بدبخت که در شکم مادرش همان بدبخت است، اگر شنیدید کوهی جابهجا شد باور کنید اما اگر شنیدید مردی اخلاقش را تغییر داد باور نکنید، از شکستن ظرف ها خشمگین نشوید زیرا آنها هم اجلی دارند، امت من بر فرقه های نجات دهنده متفرق میشوند از جمله آن فرقهها فرقهای است که من و اصحابم در آن هستیم، پیروی کنید اما بدعت گذاری نکنید، بر حذر باشید که حکم من درباره فرد درباره جماعت نیز صادق است، باهم بودن رحمت و پراکنده شدن از نفاق است، دو فرد ضعیف بر یک فرد قوی غلبه مییابد، هرگاه خدا به کسی از شما وعده دهد خلف وعده نکند، وعده دادن دِین است، در سخن گفتن به طور تعریض و توریه چارهای جز دروغ نیست، دروغگو در میان مردم نیکو نیست، ظن و گمان و ادعا چه بد مرکبی است، آفت دروغ، فراموشی استف دروغ دور کننده ایمان استف مومن بر هر صفت و خویی، رنگ خود را باقی میگذارد، مومن هرگاه سخن بگوید راست می گوید و هرگاه با او سخن بگویند تصدیق می کند،
منافق هر وقت بخواهد چشمانش گریان است، غیرت از ایمان و بی غیرتی از نفاق است، حسادت ایمان را ذلیل می کند حسد بزرگی و سیادت نمی آورد حسادت ممکن است قضا و قدر را بر هم بزند حسادت در همسایگان است، هیچ جسمی از حسادت خالی نیست، حسود روزی داده می شود،
ظلم و ستم تاریکی های روز قیامت است، خشم و غضب خدا بر کسی شدت می یابد که وی بر کسی ظلم کند که آن کس، به جز او یاری نیابد، کسی که با ظالم رفت و آمد کند مجرم است، ظالم عدل خدا بر زمین است که با آن انتقام گرفته و سپس از او انتقام میگیرد، هر کس بر ستمکاری یاری رساند بر او غلبه می یابد، خانه ستمکار ویرانه است، اگر کوهی بر کوهی ستم میکرد کوه ستمکار ویران و خرد میشد، هر کس گرگ نباشد گرگ ها او را می خورند، هر کس به امور مسلمانان اهتمام نورزد از آنان نیست، خداوند داخل شوندگان در میان ما را که نسب ندارند لعن میکند، هر کس به چهل سالگی برسد و خیر او بر شر او غلبه نیابد باید آماده آتش باشد، هر کس دو روزش مثل هم باشد فریب خورده است، هرکس دین را بر خود سخت گیرد سرانجام دین بر او غالب میشود، عمل درست انجام دهید و میانهرو باشید، هر کس در سفر با دوستان خود قطع ارتباط کند نه زمینی برای پیمودن دارد و چهار پایی برای همراهی، بی شک نرمی و مهربانی فقط در کمال و وزیبایی است، به هرکس بهرهای از مهربانی و ملایمت عنایت شود نصیبش خیر دنیا و آخرت است، آرامش و تانی از خدا و عجله از جانب شیطان است، من برای آیینی راست و درست مبعوث شدم، به قلبتان در هر لحظه نیروی تازه ببخشید، بهترین کارها میانه ترین آنهاست، از بهترین عبادات قوی ترین آنهاست، مجاهد کسی است که به خاطر خداوند متعال با نفس خود مبارزه کند، اضطرار (ناگزیر بودن ازچیزی) ممنوعیتها را مباح می کند.