رسول خدا در رسالت خود بزرگ و عظیم بود، در جهاد و در معجزات خود بزرگ بود که عقل فصیحان را حیرت زده کرد و بزرگان عرب را در برابر قرآن کریم عاجز کرد و آنها نتوانستند حتی مانند آن بیاورند، اگرچه برخی از آنها برای دیگران پشتیبان می بودند. چه بزرگ است رسول خدا و چه بزرگ است
می توان اهدافی را که مشایخ در پس نمایش فعالیت های درویشی دنبال می کنند، به نکات زیر خلاصه کرد: اثبات وجود خداوند متعال برای ملحدان: زمانی که ملحدان مادی گرا و دیگران چنین فعالیت هایی را می بینند و با ابزارهای علمی مدرن خود تأیید می کنند که آنچه می بینند، می شنوند و با دست لمس می
برخی از روی نا آگاهی یا نادانی (یاخود را به نادانی زدن)، فعالیت های خارق العاده درویشان را انکار می کنند و ادعا می کنند که اگر درست بود، پیامبر صلی الله علیه و آله از آنها برای نشر اسلام استفاده می کرد و چنین محافل و مراسمی را برگزار می کرد. ما به نوبه خود از آنها می
فراروانشناسی بنا بر تعریف روانشناس و فراروانشناس معروف جان بالمر عبارت است از:” مطالعه علمی پدیده های معینی که غیر طبیعی به نظر میرسند یا ممکن است غیر طبیعی باشند.” پس پدیده های فراروانشناسی از نظر دانشمندان هنوز در دست بررسی و آزمایش است، زیرا هنوز نظریه قطعی از هیچگونه از علوم مختلف ارائه نشده که بتواند توجیه شایسته
در این دوران پیشرفته، با وجود تمامی وسوسه های مادی، همچنان مردم شاهد کارهای آکروباتیک و حیله های بصری و سیرک و … هستند که همگی متکی بر قوانین فیزیکی و شیمیایی و اصول روانشناختی می باشند. همچنین اخبار و شایعاتی نیز درباره هیپنوتیزم و پدیده های روانشناختی و همچنین مراسمات عجیب بودایی و دیگر مراسماتی که با پدیده
فعالیت های ضربت زنی درویشی چندین فعالیت مختلف را دربرمیگیرد که مهمترین آنها اجمالاً شامل موارد ذیل میشوند: فرو کردن ادوات تیز و برنده در نواحی مختلف جسم شامل گونه ها، زبان، قاعده دهان، بازو، عضلات سینه، شکم و دیگر نواحی بدن. گاهی در بعضی ضربات به جای ادوات فلزی از چوب استفاده میشود که بدون شک دردناکتر
مردم عادت کرده اند که هر امر خارق العاده ای را به سحر یا اعمال شیطانی نسبت دهند در حالی که حقیقتاً سحر دو نوع دارد: نوع اول: شعبده بازی و حرکات آکروباتیک که با مکر و حیله های بصری انجام می پذیرد. مانند آنچه که در سیرک ها به انجام آن می پردازند. اساسا این نوع سحر را
عده ای از آن ها می گویند: اسلام آسیب رساندن به جسم را مطابق آیه ( وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَة : و با دست خود، خود را در مهلکه نیفکنید)، (۱) حرام نموده است. پس چگونه تضاد فعالیت های خارق العاده درویشان (که جزو مظاهر واضح آسیب رساندن به جسم است) با این آیه را توجیه می کنید؟ در
کارهای خارق العاده ی مشایخ طریقت کسنزانی که به “کرامات” معروف است، اگر خداوند سبحانه و تعالی بخواهد آنها را به وسیله بندگان بزرگوارش نمایش دهد هیچ حد و مرزی نخواهند داشت. زیرا خداوند همانطور که می فرماید: (إنما أمره إذا أراد شيئاً، أن يقول له كن فيكون: چون اراده خلقت چیزی کند به محض اینکه گوید: «موجود باش»
برخی از محققان معتقدند که نیروهای خارق العاده ایی که در اثنا فعالیت های درویشان مشاهده می شود، زیرمجموعه ای از اثرات هیپنوتیزمی است و بسیاری دیگر نیز با تاکید بر مشاهده قابلیت ها و فعالیت های غیر عادی برخی افراد در حالت هیپنوتیزم شدگی، بر صحت مدعای این محققان تاکید کرده اند که این خود باعث انتشار هر
