ذکر خدای عز وجل روشنایی چشم ها و شادی جان هاست. باذکر خدا نعمت ها جذب و بلاها دفع میگردد ذکر خدا نعمتی عظیم و موهبتی بزرگ است و لذتی دارد که تنها کسی که آن را چشیده، درک میکند. یکی از کسانی که لذت ذکر خدا را چشیده می‌گوید: به خدا سوگند ما در لذتی به سر می‌بریم که
ساختارزبانیِ شامل خواب، مسائل متعددی را برمی‌انگیزاند و از طرفی یکی از روشهای رمزگذاری ساده است که به آن تمثیل کنایی می‌گوییم به این معنا که یک نشانه یک مفهوم دارد و با رمز که مفاهیم متعددی را شامل می‌شود متفاوت است به عبارت دیگر مفاهیم تمثیل کنائی بسته ولی مفاهیم رمز، باز است، ساختار زبانی هم به ظاهر و
ستایش مخصوص خدایی است که پروردگاری جز او نیست و در فرمانروایی و پروردگاری یگانه است و هیچ حرکت و سکونی جز با علم و اجازه ی او انجام نمی‌پذیرد. همانطور که می‌فرماید:« والله خلقكم وما تعملون» و درود و سلام بر کسی که جمیع الفاظ بر او عطا شده و زبانش سرچشمه ی احکام قرار داده شده سرور ما
شیخ محمد مهدی رواس رفاعی می‌گوید: فرزندم، راه این قوم تنها از طریق عهد و پیمان و بیعت، درست است و اگر قوم با شیخ دست به دست هم ندهند و بر صفا و وفا عهد نبندند صاحب هیچ عهد و بیعتی نیستند وهرکس از نظر خلق به مقامِ صاحب طریقت خود و از نظر فیض به قلب صاحب طریقت
