ما میگوییم: پدر حقیقی همان شیخ تربیتکننده است، زیرا از نظر معنوی در نفس مرید حضور دارد، و او را حمایت میکند و در هر زمان و شرایطی او را یاری میکند، چه فاصله زیاد باشد چه نزدیک، چه زمانی طولانی چه کوتاه، او را به حقیقت ابدی پیوند میدهد، برخلاف پدر زمینی که انسان را به زندگیِ فانیِ دنیایی متصل میکند، پس حق شیخ مهمتر و با اهمیتتر از حق پدر است زیرا پدر(پدر زمینی) وسیلهای برای وجود تصویر انسان است، و شیخ (پدر حقیقی) وسیلهای برای رسیدن به کمال ایمان است.
منبع: السید الشیخ محمد الکسنزان- موسوعه الکسنزان فیما اصطلح علیه اهل التصوف والعرفان -ج۱ ماده (أ ب و)