رابطه: به معنی ربط قلب مرید به وسیله ای که در خدا فانی است و از طرف خداوند به او یاری رسانده می شود و خود یاری رسان مرید می باشد. و این وسیله در نزد ما شیخ طریق است،که دروازه مدینه علم الهی است. و هر کس به آن دق الباب کند حقایق اسرار الهی مقابلش و قرار می گیرد و به نزد محبوب خود پیش می رود
رابطه: سر بین شیخ و مرید که کسی جز مرتبط کننده آن از آن خبر ندارد
رابطه: صحبت روحی
رابطه: چیزی که با دو برکت ارتباط را با شیخ حاصل می کند: برکت نور ذکر، برکت نور رسول (ص)
رابطه: ظهور روح پاک تقدس یافته، که به عرش رحمن تکیه زده و بر قلمرو انسانیت قرار دارد، یا تجسد نور شیخ و نزول آن بر قلب مرید
رابطه: یعنی چشمت از دنیا رو برتافته و به قلبت نظر می کند و قلبت به وجود شیخ نظر دارد.
منابع :السید الشیخ محمد الکسنزان- موسوعه الکسنزان فیما اصطلح علیه اهل التصوف والعرفان- ج۹ – باب (ر ب ط)
