تعبیر خواب

پیشبینی تعبير خواب

   تعبیر خواب از امور ظریفی است که به وجود استعداد و نفس قوی در نزد تعبیر کننده خواب و به نوعی از الهام و درایت نیاز دارد. تسلط بر تعبیر خواب صرفاً با آموختن و خواندن و با به خاطر سپردن آنچه در کتاب ها موجود است به دست نمی آید. به همین دلیل به جز افراد کمیاب میان مردم، در طول قرن ها افراد زیادی واجد شرایط برای تعبیر خواب نگردیدند. این امر بر خلاف سایر علوم و دانش هایی است که با آموختن و برداشت از کتاب به دست می آیند.

     قرافی فرموده است: بدان که محدودیت های تعبیر خواب گسترده، ویژگی های آن مختلف و تعاریف آن متنوع شده است، بطوری که انسان نمی تواند به دلیل بیشتر شدن مشخصات حالات کسانی که خواب میبینند در تعبیر خواب به نقل صرف از کتاب ها اعتماد کند. حالات بینندگان بر خلاف تفسیر قرآن کریم وبحث در فقه ، قرآن و سنت و سایر علوم است که قواعد آن یا محدود است یا نزدیک به محدودیت.

   و فرموده است: علم تعبیر خواب بسیار گسترده شده است و تابع هیچ قاعده ای نیست، پس تعبیر کننده خواب با قاعده ها و قرینه های علم تعبیر خواب بر قوه ای از ارواح که مخصوص تشخیص و نظر است نیاز دارد. نیز آگاهی بر امورات غیبی بطوری که اگر حدس به چیزی معطوف شود، به سبب قوه مخصوص بر پیشبینی غیب که الله تعالی در آن ارواح آفریده است، همواره خطا نکند، چنان که در مورد ابن عباس رضی الله عنه گفته  شده است: او از پشت پرده نازکی به غیب می نگریست – کنایه از قدرتی است که خداوند به او سپرده است – پس او طبق آنچه که خداوند متعال در وجود او از پاکی، شفافیت، نرمی وباریک بینی در وجودش به ودیعه نهاده بود نگاه می کرد ، پس برخی از مردم چنین هستند وگاهی این قوه در همه ای انواع خواب ها عمومیت دارد وگاهی خداوند متعال صرف با در نظرداشت خواب های مخصوص به انسان عطا می کند… پس هر که قوت نفس نداشته باشد ، نظردادن در مورد علم تعبیر خواب بر او مشکل است. نباید امیدوار باشید که با یادگیری، خواندن وحفظ کتاب علم تعبیر خواب به دست آورید، در صورتیکه قوت روح را نداشته باشید هرگز آن را پیدا کرده نمی توانید. هرگاه که این قوت برایت حاصل شد میتوانی با اندکترین تلاش وکمترین تکلیف آن را به دست بیاوری. پس این نکته باریک را بدان که برای  خیلی مردم پوشیده مانده است.

    امامان، قواعد و رهنمودهایی را برای تعبیر خواب ذکر کرده اند واین قواعد در منابع اش که کتاب های اهل علم است وجود دارد، اما تنها کسانی که دارای استعداد وقوه تعبیر خواب باشند از آن استفاده می نمایند وکسی که در واقعیت باندیشد درمی یابد که این عرصه مورد هجوم کسانی قرار گرفته است که آن را خوب نمی دانند وکسانی که دانشی ندارند وارد آن شده است تا اینکه تعبیر خواب با تأسف فراوان تبدیل به یک حرفه برای کسانی شد که حرفه ای ندارند. پس در اینجا کسی که خواب را تعبیر وتفسیر میکند، یکی از این دو است:

1. یا اینکه به اساس حدس وگمان تعبیر خواب می نماید، بدون اینکه مبنای علمی یا دینی ثابتی داشته باشد؛ چرا که شریعت اسلامی تفسیر ثابتی را برای رمز های تعبیر خواب وضع نکرده است.
2. و یا به عنوان یک امر یقینی ناشی از پیش‌بینی آن تفسیر از طریق وحی صوفی تعبیر خواب می نماید، این کشفی است که در آن عارف، علم تفسیری یا تأویلی خود را در حالت بیداری از همان منبعی میگیرد که دیگران در حالت خواب از آن می‌گیرند.

خواب ها.. و پیش بینی آینده

   در جنبه دیگری از این علم، آیا خوابها می توانند آینده را پیش بینی کنند؟

   وچقدر درست یا معتبر است؟

   واقعیت این است که در اینجا بسیاری از محققین به موضوع پیش بینی خواب مشغول بوده اند ودر بیان کردن علت آن به دو دسته تقسیم شده اند:

گروه اول: گروهی است که عموم روانشناسان محقق خواب را شامل می شود که استدلال پیش بینی رویاها توسط عامل به اصطلاح تصادفی یا اتفاقی را دنبال میکنند.  از جمله آنها دکتر (مالک زرزیس) اخصائی مصری متخصص روانشناسی است که به این قول رفتار نموده است: درصدی از خواب های مردم که به حقیقت نمی پیوندند،  خیلی بیشتر از درصدی خواب هایی هستند که به حقیقت می پیوندند، وهیچ مبنای علمی وجود ندارد که یک فرد عادی بتواند در مورد خواب های خود بر آن اعتماد نماید.  حدی که به دست می‌آید معمولاً نتیجه تصادف یا انتظار صاحب آن خواب است از وقوع آن چیزیست که اتفاق افتاده است؛ حتی اگر به صورت ناخودآگاه رخ دهد.  اینجا چیزی  به عنوان پیش‌بینی وجود ندارد، همانطور که بسیاری از مردم به اشتباه فکر می‌کنند.

   پس شخصی که ترس ها واضطراب های روانی خود را در مورد موضوعی بیدار می کند، و در حالت بیداری خود از اتفاق افتادن آن ها می ترسد، ممکن است خواب هایی را ببیند که پر از عین همین چیز ها باشد، و گاهی بطور تصادفی ممکن است که بخشی از آنچه در خواب هایش دیده به وقوع بپیوندد، و یا حتی همه ی خواب هایش محقق شود، نه به خاطر خواب بلکه به این دلیل که آنچه او انتظار داشت نتیجه ای منطقی از شرایط اطراف است وهیچ دلیلی بهتر بر صحت این عقیده وجود ندارد مگر اینکه اکثر خواب هایی محقق نمی شوند، خواه خواب هایی باشند که نشان دهنده خوبی و یا بدی باشند .

    این استدلال برای بسیاری از علمای روانشناسی قابل قبول است، اما گروه دومی از محققان هستند که آن را قبول ندارند، زیرا اگر استدلال بر تصادفی بودن در بسیاری از خواب ها درست باشد، خواب هایی وجود دارد که به دلایل زیادی نمی توان در مورد آنها استدلال بر تصادفی کرد، از جمله:

1. در اینجا خواب های پیشبینی شده ای مفصل وجود دارد و با دقت بسیار زیاد رخ می دهد و تصور اینکه مجموع تفصیلات آن طور تصادفی باشد دشوار است.
2. بعضی از خواب های پیش بینی شده گاهی به گونه ای تکراری واقع می شود که گویا هشداری از منبع پنهان هستند و به ندرت پیش می آید که این هشدار در مدت زمان طولانی تکرار شود. واستدلال چنین خواب هایی با عامل تصادفی دشوار است چون مشخص است که تصادف بر یک منوال تکرار نمی شود مگر در موارد خیلی نادر.

    معنای همه اینها این است که برخی از پیش بینی خواب ها حاکی از وجود حس ششم نافذ در انسان است که می تواند پرده زمان را پاره کند و آن رخدادهای آینده را که در پشت سر آن نهفته است، تشخیص دهد.

  طرفداران این نظریه می گویند زمان بعد چهارمی دارد که به فضا امتداد یافته است، پس در این وقت سخن معقول است که توانایی پنهانی را در انسان تصور کنیم که او را قادر می سازد در خواب های خود بالاتر از این بعد پرواز کند تا به وسیله آن از رویداد های کم یا زیاد که به مرور زمان در آینده رخ میدهد اطلاع یابد.

    می توان این را به سوار هواپیما تشبیه کرد، زیرا مثلاً با بالا رفتن از رودخانه می تواند به نقاط دوردستی نگاه کند که سوار قایق نمی تواند آن ها را بیند ومعنای آن این است که سوار هواپیما ممکن است چیزهایی را در رودخانه ببیند که سوار قایق آن را از اتفاقات آینده محسوب می نماید که در آینده نزدیک پس از دسترسی به آن خواهد دید.

    در واقع این گروه در این مورد به نظر شیخ محمد الکیسنزن قدس الله سره نزدیک تر هستند که او می فرماید: «لحظه الخلق لحظه عدم» این عبارتی است که در فهم صوفیانه معنای خاص خود را دارد و به این معناست که لحظه ای که خداوند متعال آسمان ها و زمین و به طور کلی وجود را آفریده است، همان لحظه عدم است، زیرا خداوند متعال از زمان منزه است وزمان متعلق به عالم موجودات است و این بدان معناست که آینده از پیش آفریده شده است، همچنان که گذشته نابوده نمی شود، یعنی همچنان در عالم خلقت باقی است. خداوند متعال می فرماید: مَا خَلْقُكُمْ وَلَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ.  آفرينش شما ( در آغاز ) و زنده گرداندن شما ( در انجام ) جز همسان ( آفرينش و زنده گرداندن ) فردي نيست . خداوند شنوا و بينا است ( و اقوال و اعمال بندگان از او نهان نمي‌باشد ) .‏(1)

    یعنی زمان آینده با تمام اتفاقاتش در پیشروی ما حاضر است، همانطور که گذشته پشت سرما است وچون خواب ها محدود به عالم حواس نیستند، می توانند به آینده نگاه کنند، همان طور که به گذشته نگاه می کنند.

    خواب ها به این معنی عبارت از آمیزه‌ای بین بینش‌های گذشته و آینده هستند، و به همین دلیل است که معمولاً سردرگم می‌شوند، زیرا تشخیص بین خواب های که از رویدادهای گذشته سرچشمه می‌گیرد و آن خواب ‌های که از رویداد های آینده سرچشمه می‌گیرند برای انسان دشوار است.

پیش بینی و مشکل قضا و سرنوشت

     قول بر اینکه همه چیز به یکباره گی آفریده شده است و ما از آنچه از قبل برای ما برنامه ریزی شده است پیروی می کنیم و از آنچه خدا مقدر کرده است گریزی نیست، ما را بر مشکل ( جبریه ) که در آن انسان مجبور می باشد و تسلیم می گردد که اعمال او از پیش مقدر شده است و در آن چاره ای ندارد. این دیدگاه برای کسانی که باورمند آزادی اراده انسان وتوانایی انسان برای ساختن سرنوشت، حال و آینده او است کاملاً غیرقابل قبول می باشد.

    حقیقت این است که شیخ محمد الکسنزان قدس الله سره در این مورد نظر منحصر به فرد و نادری دارد که این گونه تجلی یابد:

    شیخ باور دارد: خداوند متعال همه چیز را به اندازه قرار داد، پس هیچ ممکنی وجود ندارد که مقدر نباشد، و خداوند متعال اختیار را به دست انسان سپرده است، پس اگر امری را انتخاب کرد با نتایج از پیش تعیین شده آن در اصل واقع می شود، پس هر که سفارشی انتخاب کند از یک سفارش قبلی ناشی می شود. مثلاً: بالای شخصی نوشته شده است که اگر امروز این کار را بکند می میرد.

1: – سوره لقمان ، آیه 28 .